دیکتاتور بی رحم شوروی پارانویید بود؟
خود درمانی: زندگی شخصی ژوزف استالین، آمیخته با ترس وسواس و بیماری بود. رژیم غذایی نامتعادل، ترس دائمی از مسمومیت و ناراحتی‌های روحی و عصبی، نه فقط سلامت او را تحت تأثیر قرار دادند، بلکه بر تاریخ سیاسی قرن بیستم نیز سایه افکندند.
به گزارش خود درمانی به نقل از خبر آنلاین، ژوزف استالین، رهبر قدرتمند و بی رحم اتحاد جماهیر شوروی، نه تنها با سیاستهای سرکوبگرانه اش شناخته می شود، بلکه سبک زندگی شخصی اش نیز آمیخته با ترس، وسواس و انزوا بود. در بین جنبه های کمتر بررسی شده ی زندگی او، تغذیه، ترس از مسمومیت و بیماریهای پنهان جایگاه ویژه ای دارند.
وسواس غذایی و ترس از مسمومیت
استالین به شدت نگران مسموم شدن بود. این ترس تا حدی پیش رفت که او تنها از غذاهایی می خورد که توسط آشپزهای وفادار و تحت نظارت چشنده های مخصوص تهیه شده بودند. هیچ غذایی بدون تأیید غائی سرو نمی شد، و حتی در مهمانی های رسمی، استالین اغلب منتظر می ماند تا دیگران ابتدا غذا را امتحان کنند.
بر اساس خاطرات پزشکان و اعضاء حلقه ی نزدیک او، استالین علاقه ی خاصی به غذاهای گُرجی داشت، خصوصاً خوراک هایی مانند لوبیو، خینکالی و خورشت های تند. در عین حال، رژیم غذایی اش فاقد تعادل بود و اغلب با مصرف زیاد گوشت، نان سفید و نوشیدنی های الکلی همراه بود. این سبک تغذیه، در کنار بی تحرکی و استرس مزمن، زمینه ساز بیماریهای مختلفی شد.
بیماری های پنهان و ناراحتی‌های روحی
مطالعات روان پزشکی مدرن، با بررسی رفتارهای مستند استالین، احتمال ابتلای او به اختلال شخصیت ضد اجتماعی (Antisocial Personality Disorder) و پارانویا را مطرح کرده اند. نشانه هایی مانند بی اعتمادی شدید، حذف فیزیکی مخالفان، شکنجه ی نزدیکان و ناتوانی در همدلی، از خاصیت های بارز این اختلالات هستند.
در سالهای پایانی زندگی، استالین گرفتار تصلب شرایین مغزی شدید بود. طبق یادداشت های دکتر الکساندر میاسنیکوف، یکی از پزشکان حاضر در بستر مرگ استالین، این بیماری احتمالا سال ها درحال پیشرفت بوده و بر توانایی شناختی، تصمیم گیری و خلق وخو تأثیر گذاشته است. این اختلال می تواند موجب تشدید صفات شخصیتی مانند شک گرایی، خشم و بی رحمی شود.
برخی منابع همین طور به علایم افسردگی مزمن، سوءمصرف الکل و اختلالات خواب در استالین اشاره کرده اند. این عوامل، در کنار انزوای سیاسی و ترس دائمی از خیانت، او را به فردی منزوی، بی رحم و غیرقابل پیشبینی تبدیل نموده بودند.
رابطه بیماری و تصمیم گیری سیاسی
پزشکان و مورخان اعتقاد دارند که بیماریهای جسمی و روانی استالین، خصوصاً در دهه ی آخر عمرش، بر تصمیم گیری های کلان سیاسی تأثیر گذاشتند. همچون پاکسازی های گسترده، اعدام های دسته جمعی و بی اعتمادی شدید به ارتش و حزب، همگی در دوره ای رخ دادند که علایم اختلالات شناختی و روانی در او تشدید شده بودند.
مطالعه ای در British Medical Journal درباره ی ی «توطئه پزشکان» در سال ۱۹۵۲ نشان میدهد که استالین حتی به پزشکان خود نیز بی اعتماد شده بود و آنها را به خیانت و جاسوسی متهم کرد. این رفتار، نشانه ای از پارانویا شدید و زوال عقل احتمالی است.
منابع:
guidedhistory
independent
scirp
به اجمال، رابطه بیماری و تصمیم گیری سیاسی پزشکان و مورخان بر این باورند که بیماری های جسمی و روانی استالین، بویژه در دهه ی آخر عمرش، بر تصمیم گیری های کلان سیاسی تأثیر گذاشتند. این رفتار، نشانه ای از پارانویا شدید و زوال عقل احتمالی است.
منبع: selftherapy.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب