نكاتی درباره بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان
بیماری های مشترک انسان و حیوان از اهمیت بسیاری برخوردار می باشند. این بیماری ها هم از جنبه حفظ سلامت و هم از جنبه اقتصادی، جوامع را در معرض تهدید قرار می دهند.
به گزارش خود درمانی به نقل از ایسنا، ششم جولای سال ۱۸۸۵ روزی است که لویی پاستور به صورت موفق نخستین واکسن ضد هاری را برای نجات یک فرد حیوان گزیده به کار برد. ششم جولای هر سال هم زمان با ۱۵ تیر ماه، روز جهانی بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان، به منظور مشارکت همه سازمان ها برای کنترل و جلوگیری از گسترش این بیماری ها در نظر گرفته شده است.
بر طبق این گزارش مهم ترین بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان شامل لیشمانیوزها (ازجمله سالک و کالاآزار)، هاری و حیوان گزیدگی، تب مالت، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، سیاه زخم، لپتوسپیروزیس، کیست هیداتید هستند. بر مبنای آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۶۱ درصد بیماری های عفونی و ۷۵ درصد بیماری های نوپدید زئونوز هستند.
_ بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان دارای عوامل ایجاد کننده مختلف و تظاهرات بالینی مختلف هستند. عوامل ایجاد کننده بیماری های قابل انتقال بین انسان وحیوان شامل ویروس ها، باکتری ها و انگل ها و پریون (عامل جنون گاوی) هستند.
_ بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان دارای مخازن حیوانی و راه های انتقال مختلف هستند.
_ بعضی از بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان دارای خطر انتقال بیمارستانی (تب خونریزی دهنده کریمه کنگو) هستند.
_ بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی ایجاد همه گیری دارند مانند سالک و تب مالت.
_ برخی از بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان با مرگ و میر بسیار بالا حتی تا ۱۰۰درصد همراه هستند مانند هاری و سیاه زخم ریوی.
_ با عنایت به استفاده روزانه از فراورده های دامی در صورت عدم اطمینان از سالم بودن آنها امکان مبتلا شدن به بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان وجود دارد.
_ بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی آلودگی در گونه های مختلف حیوانات را دارد.
_ به علت سهولت تماس با دام ها و سایر حیوانات حتی در مناطق شهری احتمال انتقال این بیماری ها وجود دارد.
_ عوامل بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان توانایی ایجاد عفونت های مزمن و بدون علامت در حیوانات ( سالمونلا، اکینوکوک، توکسوکارا، توکسوپلاسما و....) را دارند.
_ بعضی از عوامل بیماری زای قابل انتقال از حیوان به انسان، توانایی بیماری زایی در حیوانات ندارند ولی بالقوه خطر انتقال آنها به انسان وجود دارد. از حیوانات به انسان چند برابر خواهد شد.
_ وجود بند آخر بعنوان ناقل و مخزن بعضی از این بیماری ها، باعث پیچیدگی بیشتر در کنترل این بیماری ها می گردد.
_ در دسترس نبودن واکسن قابل قبول برای جلوگیری از مبتلا شدن موارد انسانی و حتی حیوانی به بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان.
_ وجود راه های انتقال مختلف در بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان شامل انتقال از راه آب، خاک، حشرات، غذا، محیط و... باعث مشکلات در کنترل این بیماری ها می شود.
_ کنترل بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان نیازمند همکاری کلیه سازمان ها و وزارت خانه ها بخصوص سازمان دامپزشکی کشور، سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت کشور، وزارت آموزش و پرورش و سازمان صدا و سیما است.
_ اطمینان از سلامت حیوانات نقش مهمی در جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان دارد.
_ آگاه سازی جامعه در مورد اقدامات پیشگیری برای بیماری های قابل انتقال از حیوان به انسان نقش مهمی در کنترل این بیماری ها دارند.
منبع: خود درمانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب