پیشبینی خطر مبتلا شدن به کووید-۱۹ بر مبنای مدت زمان رفت وآمد به محل کار
به گزارش خود درمانی خراسان رضوی نتایج تحقیق جدید نشان می دهد، رفت وآمد طولانی مدت به محل کار امکان دارد احتمال ابتلاء فرد به ویروس کرونا را افزایش دهد.
به نقل از نیوز، پژوهشگران دانشگاه کرنل ایالات متحده اظهار کردند: زمان رفت وآمد افراد و میزان ازدحام در خانه آنان می تواند پیش بینی کننده های خوبی برای مبتلاشدن به کووید-۱۹ طی همه گیری باشد. همین طور تیم تحقیقاتی دریافته است، محله هایی که مردم برای رسیدن به محل کارشان ۴۰ تا ۶۰ دقیقه در آنجا رفت وآمد دارند، بیشتر نقاط مبتلایان به کووید (در ایالات متحده مناطق کانادایی ها) را نشان میدهد و این نتایج ممکنست منجر به تجدید نظر در نحوه طراحی شهری در دوران پسا کرونا شود.
تیمور دوگان، استادیار معماری در دانشکده معماری، هنر و برنامه ریزی اظهار نمود: ما در تلاش هستیم تا تعیین نماییم چگونه محیط تولید شده بر انتشار ویروس تاثیر می گذارد.
دوگان افزود: ما دریافتیم که تراکم مسکونی بالا و درصد بالای افرادی که با وسایل نقلیه عمومی درحال رفت وآمد هستند به میزان بالاتری از موارد مبتلاشدن به کووید-۱۹مربوط نمی گردد و به نظر می آید، ازدحام خانوارها و زمان های رفت وآمد طولانی مدت بر تاب آوری خانواده ها، جوامع لطمه پذیر از نظر پزشکی و کل شهرها تاثیرگزار هستند.
شهرهای شلوغ خوب یا بد؟
این گروه اظهار نمود: مناطق شهری پرجمعیت و ازدحام جمعیت در خانه (افراد زیادی که زیر یک سقف زندگی می کنند) نیز مشکلاتی هستند که با تاب آوری در مقابل ویروس ارتباط دارند. با این وجود، نتایج تحقیق فعلی نشان داد که مناطق شلوغ مانند شهر نیویورک در حقیقت عوامل دیگری نیز دارند که مانع از ازدحام بیش از اندازه می شود.
پژوهشگران بیان کردند: افرادی که در کلان شهرهایی مانند نیویورک که دارای تراکم جمعیتی فوق العاده ای است، زندگی می کنند بطور معمول از زندگی نزدیک به محل کار خود سود می برند.
آنان افزودند: رفت وآمد کوتاهتر مفهوم تاب آوری همه گیری را تقویت می کند. این نوع محله ها بطور کلی به ساکنان این امکان را می دهند تا پیاده روی کنند یا به محل کار خود بروند و کارهای روزانه خودرا تنها در چند دقیقه انجام دهند.
دوگان توضیح می دهد: محله های با تراکم بالا لزوما از نظر انتقال بیماری بد نیستند. محله ای کاملا مخلوط در یک شهر می تواند مفید نیز باشد.
ساخت شهر ۲۰ دقیقه ای
پژوهشگران از داده های کدپستی استفاده کردند و آنها را با اطلاعات مربوط به مناطق شهری ترکیب کردند تا ارتباط بین تراکم جمعیت و میزان عفونت به کووید را تعیین کنند. یک نرم افزار طراحی به کمک کامپیوتر به نام Urbano نیز با بررسی این اطلاعات، فاصله بین فروشگاه های موادغذایی محلی، پارک ها و مراکز خرید و میزان مبتلاشدن به کووید را در آن مناطق بررسی کرد.
یانگ یانگ، محقق اصلی این تحقیق اشاره کرد: نرم افزار Urbano به جمع آوری، شبیه سازی و تجزیه وتحلیل داده های تحرک شهری کمک می نماید و به تصمیم گیران در مورد طراحی در ایجاد یک شهر پایدار و مقاوم امکان تصمیم گیری آگاه از تحرک را می دهد.
دوگان اشاره کرد: اینجاست که ما ایده شهر ۲۰ دقیقه ای را شروع کردیم، مفهومی که در آن فرد می تواند تمام کارهای روزانه خودرا در ۲۰ دقیقه با پیاده روی یا دوچرخه سواری انجام دهد.
او در آخر اظهار داشت: این نوع الگوی طراحی شهری منافعی را نوید می دهد که شهرهای ما را بیشتر قابل زندگی، پایدار و مقاوم می کند. برنامه ریزان حرفه ای شهری می گویند که تحرک فعال، فعالیتی سالم می باشد و اگر بتوانیم تردد وسایل نقلیه را کاهش دهیم می توانیم آلودگی و تقاضای انرژی را کاهش دهیم و جمعیت سالم تری داشته باشیم.
نتایج این تحقیق در نشریه Buildings and Cities انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب