تشخیص بیماری پاركینسون با اسیدهای صفراوی
به گزارش خود درمانی خراسان رضوی نتایج تحقیق جدید نشان می دهد، تغییرات میکروبیوم روده (جمعیت غنی از میکروب های مفید که در دستگاه گوارش زندگی می کنند) امکان دارد به نوبه خود تولید اسید صفراوی را با تلفیقی از فرم های سمی اسیدها تغییر دهد.
به نقل از مدیکال اکسپرس، چنین تغییراتی فقط در افراد مبتلابه بیماری پارکینسون دیده می شود و در افراد سالم مشاهده نمی گردد و تفاوت مهمی است که نشان می دهد، اسیدهای صفراوی امکان دارد یک نشانگر زیستی مناسب برای تشخیص زودهنگام پارکینسون و ردیابی روند پیشرفت آن باشد. همینطور امکان دارد راه های جدیدی را برای ایجاد روش های درمانی ایجاد نماید که مانع از تغییرات در رابطه با پارکینسون در روده شده و درنتیجه به صورت بالقوه سرعت بیماری را کم یا متوقف نماید.
این تحقیق توسط دکتر ویویان لابری از موسسه ون اندل (VAI) امریکا و با همکاری محققان بیومونت هلث (Beaumont Health)، کالج پزشکی انسانی دانشگاه ایالتی میشیگان و دانشگاه علوم و بهداشت اورگان انجام شده است.
دکتر پی پی لی، محقق ارشد این تحقیق و همکار سابق آزمایشگاه Labrie اظهار داشت: «نتایج این تحقیق ارتباط تنگاتنگ سلامت روده با سلامت مغز را بیان می کند. یافته های ما فرصت های جدید مهیجی را برای درک بهتر این رابطه و احیانا برای ایجاد راه های جدید تشخیص و حتی درمان پارکینسون فراهم می آورد.»
این گروه تحقیق جهت بررسی تفاوت در میکروبیوم، آپاندیس را موردبررسی قراردادند که درواقع نقش مهمی در تنظیم میکروب های روده دارد. این گروه با استفاده از رویکرد "multi-omics" به صورت جامع ترکیب میکروبیوم نمونه های آپاندیس افراد مبتلابه پارکینسون و افراد سالم را بررسی و مقایسه کرد. محققان با تغییر در ترکیب میکروبی نمونه های پارکینسون که با سطوح بالاتر اسیدهای صفراوی سمی ارتباط دارد، تفاوت های قابل توجهی پیدا کردند.
این یافته ها به دنبال، مطالعه انجام شده دانشمندان اسپانیا در سال ۲۰۲۰ صورت گرفت که نشان داده است تغییر در اسیدهای صفراوی در پلاسما با بیماری پارکینسون ارتباط دارد.
دکتر استوارت گراهام، مدیر تحقیقات متابولومیکس در Beaumont Health اظهار نمود: آزمایشگاه من به دنبال مطالعه چند سال قبل که با همکاری گروه دکتر پاتریک بروندین انجام شد به تحقیق در مورد اسیدهای صفراوی و بیماری پارکینسون علاقه مند شده است و نتایج تحقیقات ما نشان داد که نه تنها به علت تغییراتی که در مغز بوجود آمده است، تغییر قابل توجهی در متابولیسم اسید صفراوی مشاهده می شود بلکه این ترکیبات توانایی استفاده بعنوان نشانگرهای زیستی اولیه خون را هم دارند. این نتایج درزمانی عرضه شده است که اعتقاد بر این است که درمان ها کنونی موثرترین روش هستند.
در سالهای اخیر، نتایج تحقیقات نشان داده است که ارتباطات زیادی بین روده با پارکینسون وجود دارد. بعنوان مثال، یبوست مزمن غالبا یکی از نخستین علایم بیماری پارکینسون است و می تواند سال ها یا حتی دهه ها پیش از شروع علایم حرکتی مبتلا شدن به این بیماری را مشخص نماید. نتایج تحقیقات دیگری نشان داده است که هپاتیت C که بر کبد تأثیر می گذارد، خطر مبتلا شدن به پارکینسون را زیاد می کند.
نتایج تحقیق در سال ۲۰۱۸ توسط لابری و همکاران وی نشان داد که برداشتن آپاندیس با کاهش ۱۹-۲۵ درصدی خطر پارکینسون در هنگام وقوع جراحی در اوایل زندگی، پیش از شروع روند بیماری همراه می باشد. آنان همینطور دریافتند که آپاندیس بعنوان انبار پروتئین های در رابطه با پارکینسون به نام آلفا-سینوکلئین عمل می کند که توده های آن نشانه اصلی صدمه شناسی پارکینسون است. بااین حال، آلفا-سینوکلئین در افراد سالم و همینطور مبتلایان به پارکینسون پیدا شد و این نشان داده است که وجود پروتئین به تنهایی برای تحریک بیماری کافی نیست.
منبع: selftherapy.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب