یك چاره متفاوت برای كاهش بیماری های جدی
خود درمانی: یك مطالعه در مقیاس كوچك نشان داده است استفاده از مرطوب كننده پوست می تواند خطر مبتلاشدن به طیفی از بیماری های مزمن همچون بیماری های قلبی، دیابت و حتی آلزایمر را كم كند.
به گزارش خود درمانی به نقل از ایسنا، پوست بزرگ ترین عضو بدن ما بوده و وظیفه محافظت از بدن را در مقابل خطرات خارجی داشته و هم چنین وظایفی چون تشخیص سرما و گرما، تنظیم دمای داخلی و قوه لامسه را بر عهده دارد.
متخصصان به رغم وسعت و بزرگی پوست، معمولا نقش آنرا در بیماری های مزمن در نظر نمی گیرند. با این وجود گروهی از متخصصان دانشگاه سان فرانسیسكوی كالیفرنیا (UCSF) به بررسی نقش پوست بر بیماری های مزمن در رابطه با سن پرداخته اند.
با افزایش سن، سطوح التهاب بطور پیوسته در بدن افزایش می یابد. سیتوكین ها در بروز این التهابات از اصلی ترین عوامل هستند و متخصصان به بررسی نقش پوست در این جریان پرداخته اند. سیتوكین ها دسته ای از مولكول های پروتئینی محلول در آب هستند كه از یاخته های گوناگون و بیشتر در پاسخ به یك تحریك٬ ترشح می شوند و وظیفهٔ انتقال پیام بین یاخته ها را برعهده دارند.
متخصصان تابحال ارتباط بین التهاب و طیف وسیعی از بیماری ها را همچون دیابت نوع دو، تصلب شرایین، آلزایمر و پوكی استخوان مشخص كرده اند.
پیش از این دانشمندان بر این باور بودند كه سیستم ایمنی بدن یا كبد موجب التهاب می شوند اما یك مطالعه اخیر از آن حكایت می كند كه پوست نقش مهمی در ایجاد التهاب در بدن دارد. عضوی از بدن كه منجر به ایجاد التهاب می شود باید به قدری بزرگ باشد كه یك التهاب جزیی ناشی از آن بتواند كل بدن را تحت تاثیر قرار دهد. پوست چنین خاصیتی دارد كه به سبب وسعت آن در صورت مبتلاشدن به عفونت سطوح سیتوكین را بیشتر می كند.
با افزایش سن، علائم پوستی مانند خارش، خشكی و تغییرات اسیدی در فرد ایجاد می شود. افزایش سن هم چنین بر نفوذپذیری پوست باز تاثیر می گذارد. این بدان معناست كه در حفظ رطوبت و خروج عوامل بیماری زا (پاتوژن ها) به مشكل برمی خورد. كاهش رطوبت پوست منجر به ایجاد ترك های كوچك روی پوست و در نتیجه آزاد شدن سیتوكین ها به جریان خون می شود.
در پوست های جوان تر سیتوكین ها به ترمیم پوست كمك می كنند اما زمانی كه پوست پیرتر می شود، آزادسازی این پیام های التهابی بیشتر می شود.
تا مدت ها جامعه علمی باور نداشت كه پوست می تواند به التهاب سیستماتیك و مبتلاشدن به بیماری ها منجر شود اما در سال های اخیر مطالعات صورت گرفته بر مشكلات پوستی نظیر پسوریازیس و درماتیت نشان داده كه التهابات ناشی از این بیماری ها خطر بیماری های قلبی را بیشتر می كند.
مشخص است كه پیری پوست به نسبت پسوریازیس و درماتیت شایع تر است و بنا بر این خطر كلی التهاب های ناشی از پیری پوست در جامعه بسیار بیشتر از بیماری های پوستی است.
به باور متخصصان كاهش التهاب به سادگی با درمان اختلالات پوستی كه در پیری به وجود می آید، می تواند منافع بسیاری برای سلامت داشته باشد.
از همین رو در یك مطالعه اخیر متخصصان به بررسی تاثیر پیری پوست بر التهابات و از آن مهم تر تاثیر مرطوب كننده پوست بر علائم التهاب پرداختند.
متخصصان سطوح سیتوكین را در ابتدای مطالعه در شركت كنندگانی كه بین ۵۸ تا ۹۵ ساله بودند، اندازه گیری كردند و سپس به مدت ۳۰ روز شركت كنندگان دو بار در روز از مرطوب كننده در تمام سطح پوست بدنشان استفاده كردند. سپس اتمام این دوره ۳۰ روزه سطوح سیتوكین این افراد دوباره اندازه گیری شد.
مرطوب كننده مورد استفاده در این شركت كنندگان شامل سه نوع چربی كلسترول، اسیدهای چرب آزاد و سرامیدها بود.
همان طور كه انتظار می رفت استفاده ۳۰ روزه از مرطوب كننده سطوح هر سه نوع سیتوكین مربوط به پیری را در بدن كم كرد. بگفته متخصصان سطوح سیتوكین موجود در بدن این افراد معادل سطوح آن در افرادی بود كه در دهه سوم زندگی خود قرار دارند.
بنا بر گزارش سایت تخصصی مدیكال نیوز تودی، متخصصان اعلام نموده اند كه با عنایت به كوچك بودن مقیاس این مطالعه برای تایید این نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز است و در صورت موفقیت آمیز بودن این مطالعات، متخصصان امید دارند كه موفق به تولید مرطوب كننده ای برای كاهش التهابات ناشی از پیری پوست شوند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب